Синен назлы кочакларга тошлэремдэ сыенам.
Котеп алам ак тоннэрне санап сэгать теллэрен.
Вакытларын белсэм иде син керэчэк тошлэрнен.
Нигэ язмыш шаярды сон мине ятим калдырып,
Нигэ шулай тилмертэ ул мен газаплар яудырып?
Кунелдэге яраларны вакыт имеш дэвалый,
Алла сине яратканга, мине язмыш куалый.
Дусларымнын сузлэрендэ эзлэп таптым мин хаклык.
Купме генэ тырышсам да, сизелми шул ул назлык.
Вакыт утэ, гомер уза, хатирэнен жебен суза,
Язмыш язган кануннарны тошлэремдэ мин бозам.
Менэ инде тэуге козне каршылармын ялгызым.
Бары кыска тошлэремдэ тоям энкэм синен назын.
Язмышларны яклагандай таннар атар бик тиздэн.
Акыл, ошет минем жанны «уян» дигэн бер суздэн.
Сызып таннар атса да, мин рэхмэтле тоннэргэ,
Жылы назын кабат тоеп, сине кургэн тошлэргэ.
Сайра
Сайра кунел
Зинхар. Сине тоям гел
Янымда... булсан да еракта.
Айга
Бары айга очам
Энкэм, мине якла...
Сайра кунел
Зинхар. Сине тоям гел
Янымда... булсан да еракта.
Айга
Бары айга очам
Энкэм, мине якла...