Без яшьнэп туймадык,Яратып туймадык,Хислэрне тыймадык без бер дэ.Союдэн исердек,Барысын да кичердек,Без – бергэ, без – бергэ, без – бергэ.
Бер яндым, бер тундым,
Мин сина омтылдым,
Тик сина тартылам буген дэ.
Нэкъ кояш кебек син,
Елмаеп-колеп син,
Балкыйсын гомерем кугендэ.
Сина багышлап шигырлэр яздымСина атап жырлар жырладымСина тэуге кат «яратам» дидемСин бит бэхетем минем!
Тошемдэ, онемдэ
Кунелемнен турендэ
Ин матур жыр булып
Яшисен син буген дэ.
Безгэ ул конне ятларныБезгэ язмыш шулай язгандырБезгэ насыйп яр хэзер бутэннэрТик онтылмый уткэннэр.
Сина багышлап шигырлэр язам,
Сина атап жырлар жырлым мин,
Сина жырымда «яратам» диям,
Сине жырымда соям.